Ten cytat towarzyszył nam 25 kwietnia podczas uroczystości zakończenia edukacji klas maturalnych. Społeczność naszego liceum spotkała się wtedy, by uroczyście pożegnać naszych tegorocznych abiturientów.
Po powitaniu gości prowadzący poprosili panią dyrektor szkoły Ewę Włos o zabranie głosu. Pani dyrektor odwołała się do cytatu Adama Mickiewicza, który stał się myślą przewodnią naszej uroczystości. Przemowa była wzruszająca i niesamowicie motywująca. Pani Dyrektor, mówiąc, że coś się kończy, coś się zaczyna, zaszczepiła w naszych maturzystach nadzieję, podkreślając, że życie nie jest łatwe i przed nimi wiele trudności, mimo tego muszą wierzyć, że siła jest w nich i zawsze mają szansę wstać i iść dalej. Zacytowała również słowa św. Jana Pawła II; “Wstań, nie skupiaj się na słabościach i wątpliwościach. Wyprostuj się… Wstań i idź!”
Głos zabrali również zaproszeni goście pani wizytator Olimpia Matys, wicestarosta kluczborski Krzysztof Tokarski oraz burmistrz Wołczyna Jan Leszek Wiącek, życząc absolwentom powodzenia, sukcesów w przyszłości oraz aby zawsze pamiętali o swoich korzeniach i wartościach, które zdobyli w szkole i w rodzinnych domach.
Zgodnie z tradycją naszej szkoły wręczono świadectwa ukończenia Liceum Ogólnokształcącego im. Szarych Szeregów w Wołczynie oraz uczniowie wpisali się do księgi absolwentów. Następnie pani dyrektor wraz z panią wizytator Olimpią Matys rozdały nagrody za udział w konkursach. Po tym przeszliśmy do wręczenia statuetek Glorii przez panią Ewę Włos oraz pana Burmistrza Jana Leszka Wiącka.
Podczas pożegnania jak co roku, zgodnie z kilkuletnią tradycją zabrała głos absolwentka Liceum. W tym roku zaszczyt ten przypadł Zofii Rogacz. W swojej mowie poruszyła kilka ważnych dla klasy tematów, wywołując u wszystkich wzruszenie.
Zmiany są trudne, jednak są nieodłączną częścią naszego życia. Wiążą się z naszym rozwojem i pozyskiwaniem nowych doświadczeń, zatem są potrzebne. Wiedzę zdobywamy tutaj, w szkole od naszych przyjaciół, pedagogów, rodziców. Mądrość mamy szansę posiąść, pozwalając sobie iść dalej, co prawda w nieznane, ale dzięki temu otwieramy się na wiele możliwości.
