Dźwięk, cień, dym, wiatr, błysk, głos, punkt – żywot ludzki słynie.
Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie,
Kołem niehamowanym lotny czas uchodzi,
Z którego spadł niejeden, co na starość godzi.
/fragment „Krótkości żywota” D. Naborowskiego/
Podsumowując barok, uczniowie kl. II LO (4l) chwycili za aparaty fotograficzne, aby pokazać swoją realizację motywu vanitas.
W baroku pojęcie życia najczęściej kojarzono z marnością i przemijaniem. Przemija życie, przemija czas, coś się kończy… Jedyna pewność to zmiana. Nie tylko Naborowski, wcześniej zacytowany, często sięgał po motyw vanitas, Mikołaj Sęp Szarzyński w swoim utworze „O nietrwałej miłości rzeczy świata tego” też podkreśla owo przemijanie, ukazuje także wszechobecne paradoksy, które wypełniają ludzkie życie.
Uczniowskie spojrzenia na zadany temat są bardzo różne – po zrobieniu zdjęcia wszyscy swoje prace omawiali. Jeden z uczniów wykonał kolaż z wszystkimi pracami. Potem głosowaliśmy na najlepsze, według większości, fotografie.
Ciekawi jesteśmy, które Wam, Czytelnikom, najbardziej się podobają?
